چطور حضرت زهرا(س) الگوی امروز است؟

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، وي در ابتداي اين جلسه ضمن خير مقدم به حاضرين گفت: خوشحالم كه در چنين ايامي در آستانه ولادت حضرت زهرا (س) در شهر مدينه در خدمت شما دانشجويان عزيز و خادمان شما هستم. وي سپس به همين مناسبت به ايراد سخنراني كوتاهي پرداخت كه مشروح آن را در ادامه مي خوانيد:
«بنده اينجا در چند بخش صحبت مي كنم. اما ابتدا يك سوال طرح مي كنم. دانشجويان زيادي از من پرسيده اند چطور امكان دارد ما بگوئيم يك خانمي كه 1400 سال قبل در شبه جزيره عربستان با آن فرهنگ، مردم و امكانات زندگي مي كرده، الگوي بشريت امروز باشد؟ آن زمان دهكده جهاني و انفجار علم و مقتضيات امروز نبوده است. او كه در منطقه محدود و امكانات محدود به سادگي زندگي مي كرده، چطور مي تواند براي زندگي امروز كه اكثر نيازهايش جديد است الگو باشد؟
اول من حديثي را براي شما از قول امام زمان (عج) بگويم كه بدانيم ايشان نه تنها الگوي زنان و مردان عالم كه الگوي امام زمان ماست. ايشان مي فرمايد: «ان في ابنت رسول‌الله لي اسوه حسنه» دختر پيامبر خدا بهترين الگو براي من است. يعني كسي كه در زمان ما الگوي جهانيان است، الگويش حضرت زهرا (س) است. البته بنده در اين جايگاه نيستم و فرصت هم نيست در مقام حضرت زهراي مرضيه (س) در عالم صحبت كنم اما به همين اشاره بسنده مي كنم و به سوال مي پردازم.
به سراغ پاسخ سوال برويم؛ زهراي مرضيه يك الگوها و انتخاب هايي دارد كه آنها براي ما ارزش دارد. اين الگوها از مسئله اي چون ازدواج وجود دارد تا زندگي مشترك و باقي مسائل. اين الگوها در همه زمان ها قابل استفاده است.
براي شما كه الحمد لله ازدواج كرده ايد از اين الگوها چند مثال بزنيم؛ براي ايشان خواستگار آمد. فكر مي كنيد مهمترين سوالي كه ايشان پرسيد چه بود؟ حضرت زهرا (س) در مورد علي (ع) اولين سوالي كه پرسيد اين بود كه: آيا در انتخاب اين همسر رضايت خدا هست يا خير؟ و پاسخ مثبت پيامبر را كه مي شنود با سكوت رضايت مي دهد. اين مي شود يك ملاك در زندگي براي جوان هاي ما. شما جوان هاي عزيزي كه خدا نگاه ويژه كرده كه شما را دعوت كرده شما در اين سن جواني به شهر مدينه آمده ايد، اگر مي خواهيد زندگي شيريني داشته باشيد بايد رضايت خدا را ببينيد. اين ملاك زهرا (س) بوده است. اگر زن و شوهر با يكديگر بحث شان مي شود ببينند آيا سر رضايت خدا است يا رضايت نفس است؟ اگر رضايت نفس باشد كه غلط است اما اگر پاي رضايت خدا در ميان است اصلا مسئله فرق مي كند.
ملاك ديگري عرض كنم. اميرالمومنين درباره زهراي مرضيه فرمود: به خدا قسم در عمرم هيچ وقت فاطمه من را عصباني نكرد. اين هم يك ملاك است. عزيزان! آن مرد يا زني با ارزش است كه همسرش را عصباني نكند؛ كاري نكند او عصباني شود. اينها را مي گويند الگو بودن.
وقتي پيامبر از علي (ع) مي پرسند زهرا را چگونه يافتي عرض كرد «نِعْمَ الْعَوْنُ عَلي طاعَةِ اللّهِ فاطمه» چه خوب ياوري براي طاعت الهي است. اين زهرا اميرالمومنين را در مسير طاعت خدا ياري مي كرد. زوج هاي جواني كه اينجا هستيد اين هم يك الگوي ديگر از حضرت زهرا (س) است. ايشان اهل عبادت، بندگي و نيايش بود.
پس سه ملاك عرض كردم. اول رضايت خدا، دوم عصباني نكردن همسر و سوم هم اينكه يار همديگر باشيم براي عبادت خدا. اين مي شود زندگي شيرين و زندگي كه حضرت زهرا (س) پايه هاي آن را بنا كرده است. زندگي كه بر معونيت پابرجا باشد.
يك مطلب ديگر هم عرض كنم كه عزيزان! زندگي زهرا (س) ساده بود. جهاز عروسي زهرا ساده بود. فرصت نيست كه درباره شب عروسي ايشان صحبت كنيم كه چه صحبت هايي درباره همديگر گفتند. اما يك روز پيامبر به خانه ايشان آمد ديد كه يك پرده جديد در خانه نصب كرده اند. داريم كه وقتي از آنجا جا برگشتند، بلافاصله حضرت زهرا (س) آن پرده را باز كردند و براي پدرشان فرستادند. وقتي اين كار را كردند حضرت رسول الله (ص) فرمودند فداها ابوها. من نمي دانم بعد از رحلت پيامبر با اين دختر چه كردند كه اولين كسي است كه به پدر مي پيوندد... اما زهرا اهل سادگي بود.
اي زوج هاي جواني كه فاطمه زهرا شما را به مدينه دعوت كرده امسال در شب ميلاد حضرت زهرا، كم عيدي نگيريد. اينكه در چنين موقعيتي در شب ميلاد زهرا كنار مزار رسول الله و ائمه بقيع باشيد در زندگي معلوم نيست ديگر كي پيش بيايد. در شب ولادت ايشان برويد به رسول الله بگوييد شب ميلاد حضرت زهرا دنيا و آخرت به ما بده، و رسول الله مي دهد. بگوييم ما دستمان خالي است. آمده ايم اينجا دست پر برويم، ما محتاجيم، آمده ايم اينجا عوض شويم.
چند روز ديگر كه برگرديم تاسف مي خوريم كه چرا رفتيم مدينه بهره نبرديم. ممكن است خيلي كارها بكنيم و خسته هم بشويم اما همه اين ها تمام مي شود اما ده روز ديگر در خانه مي نشينيم كه چرا بيشتر بهره نبرديم.
اين را هم از بنده سوغات داشته باشيد. وقتي رفتيد مسجد النبي حتما سوره الضحي را بخوانيد. بزرگان ما اين سوره را زياد در حرم پيامبر مي خوانده اند. سوره را با اين نگاه بخوانيد كه عرض مي كنم. ابتدا خدا به پيامبر مي فرمايد خدا با تو قهر نكرده و قيامت براي تو بهتر از دنياست. آنقدر به تو مي دهيم كه راضي باشي اما بحث من اينجاست كه خدا با پيامبر در جاهاي مختلف قرآن پيامبر را خطاب قرار مي دهد و از او دلجويي مي كند اما تنها جايي كه بر او منت مي گذارد همين جاست كه مي فرمايد: « أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى/ وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى/ وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى» آيا خداوند تو را يتيم نيافت و پناه داد؟ و تو را گمشده يافت و هدايت كرد؟ و تو را فقيريافتو بي ‏نياز نمود؟
بعد از آنكه چنين گفت خد چه مي خواهد بگويد؟ به پيامبر مي گويد:فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ، پسحال كه چنين است يتيم را تحقير مكن. وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ و سائل را از خود مران. حالا كسي را دست خالي بر مگردان. برويد كنار مزار پيامبر بگوييد من سائل درگاه تو ام و خدا گفته گداي درگاهت را دست خالي بر مگردان و از ايشان بخواهيد. ايشان شما را بر اساس همين آيه دست خالي بر نمي گرداند مگر اينكه به صلاح شما نباشد. ان شا الله خدا خير دنيا و آخرت را به همه ما عطا فرمايد. از همه شما هم تشكر مي كنم. والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته.»