مقام «اشک» در بیان رهبر انقلاب «این گریهها تا آخر باید باشد»
میگویند چرا ماتم و گریه و اشک را در بین مردم رواج میدهید؟ این ماتم و اشک براى ماتم و اشک نیست، براى ارزشهاست. آنچه پشت سر این عزاداریها، بر سر و سینه زدنها، اشک ریختنها وجود دارد، عزیزترین چیزهائى است که در گنجینه بشریت ممکن است وجود داشته باشد.
به گزارش پايگاه اطلاعرساني حج، به مناسبت فرارسيدن ايام محرم، پايگاه اطلاع رساني دفتر مقام معظم رهبري گزيدهاي از بيانات حضرت آيت الله خامنهاي رهبر معظم انقلاب اسلامي را پيرامون چگونگي عزاداريها در اين ماه را منتشر كرده است كه در زير ميخوانيم:
چرا عزاداري؟
آنچه پشت سر اين عزاداريها وجود دارد
عنوان: بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار جمعى از اقشار مختلف مردم قم
ميگويند چرا ماتم و گريه و اشك را در بين مردم رواج ميدهيد؟ اين ماتم و اشك براى ماتم و اشك نيست، براى ارزشهاست. آنچه پشت سر اين عزاداريها، بر سر و سينه زدنها، اشك ريختنها وجود دارد، عزيزترين چيزهائى است كه در گنجينه بشريت ممكن است وجود داشته باشد؛ او همان ارزشهاى معنوىِ الهى است. اينها را ميخواهند نگه دارند كه حسين بن على مظهر اين ارزشها بود. يادِ آنهاست؛ زنده نگه داشتن آنهاست و ملت اسلام اگر نام حسين را و ياد حسين را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد براى خود، از همه موانع و مشكلات عبور خواهد كرد. لذاست كه ما در انقلاب اسلامى، در نظام جمهورى اسلامى از صدر تا ذيل، همه - مردم، مسئولين، بزرگان، شخص امام بزرگوار ما - بر روى مسئله امام حسين (ع) و مسئله عاشورا و همين عزاداريهاى مردمى، تكيه كردند و جا دارد. اين عزاداريها جنبه نمادين دارد، جنبه حقيقى هم دارد؛ دلها را نزديك ميكند، معارف را روشن ميكند.
گريه و زاري لازم است
عنوان: بيانات در ديدار با جمعي از طلاب و روحانيون
تاريخ: ۱۳۸۸/۰۹/۲۲
بعضي حالا ممكن است بگويند شما ميخواهيد نهضت امام حسين را بيان بكنيد، خيلي خب، برويد بيان كنيد، ديگر روضهخواني و گريه و زاري و اينها چيست؟ برويد بنشينيد بيان كنيد كه حضرت اين كار را كردند، اين كار را كردند، هدفشان هم اين بود. اين، خيلي فكر خطائي است، نگاه غلطي است. اين عاطفه نسبت به اولياء خدا، اولياء دين، اين پيوند عاطفي، پشتوانه بسيار ارزشمند پيوند فكري و پيوند عملي است. بدون اين پشتوانه، خيلي سخت ميشود در اين راه حركت كرد. اين پيوند عاطفي، خيلي مهم است. ايني كه امام راحل (رضواناللَّه عليه) فرمودند عزاداري به سبك سنتي، اين يك حرف از روي عادت نبود؛ حرف بسيار عميقي است؛ ژرفنگرانه است. ببينيد در قرآن نسبت به اولياء الهي سه تعبير وجود دارد: يك تعبير، تعبير ولايت است؛ «انّما وليكم اللَّه و رسوله و الّذين امنوا الّذين يقيمون الصّلوة و يؤتون الزّكوة و هم راكعون»؛ (۸) بحث ولايت. معلوم است كه پيوند، ارتباط، معرفت، اينها داخل در زيرمجموعه ولايت است. يك بحث، بحث اطاعت است؛ «اطيعوا اللَّه و اطيعوا الرّسول و اولي الامر منكم»؛ (۹) اطاعت رسول و اطاعت اوليالامر. اين، در عمل است. در ميدان عمل بايد اطاعت كرد، پيروي كرد. اما يك بحث سومي وجود دارد و آن، بحث مودت است. «قل لا اسئلكم عليه اجرا الّا المودّة في القربي». (۱۰) اين مودت چيست ديگر؟ ولايتِ اينها را داشته باشيد، اطاعت هم از اينها بكنيد؛ مودت براي چيست؟ اين مودت، پشتوانه است. اگر اين مودت نباشد، همان بلائي بر سر امت اسلامي خواهد آمد كه در دورانهاي اول بر سر يك عدهاي آمد كه همين مودت را كنار گذاشتند، بتدريج اطاعت و ولايت هم كنار گذاشته شد. بحث مودت خيلي مهم است. اين مودت، با اين ارتباطات عاطفي حاصل ميشود؛ ماجراي مصيبتهاي اينها را گفتن، يك جور ايجاد ارتباط عاطفي است؛ ماجراي مناقب اينها و فضائل اينها را گفتن، يك جور ديگر پيوند عاطفي است.
بنابراين، اين عزاداريهائي كه انجام ميگيرد، اين گريه و زارياي كه ميشود، اين تشريح حوادث عاشورا كه ميشود، اينها چيزهاي لازمي است. يك عده از موضع روشنفكري نيايند بگويند آقا، اينها ديگر لازم نيست. نه، اينها لازم است؛ اينها تا آخر لازم است؛ همين كارهائي كه مردم ميكنند. البته يك شكلهاي بدي وجود دارد كه گفتهايم؛ مثل قمه زدن كه گفتيم اين ممنوع است، نبايد اين كار انجام بگيرد؛ اين، مايه دراز شدن زبان دشمنان عليه دوستان اهلبيت است. اما همين عزاداري متعارفي كه مردم ميكنند؛ دستهجات سينهزني راه مياندازند، عَلَم بلند ميكنند، اظهار محبت ميكنند، شعار مينويسند، ميخوانند، گريه ميكنند؛ اينها ارتباط عاطفي را روزبهروز بيشتر ميكند؛ اينها خيلي چيزهاي خوبي است.