یادداشت رسیده؛
درسی که از پیادهروی ۲۰ میلیونی اربعین میتوان گرفت
پیادهروی ۲۰ میلیون نفری در اربعین حسینی ۱۴۳۶ هجری قمری، درسهای زیادی برای دشمنان اسلام و تفرقهافکنان داشت.
پيادهروي حدود ۲۰ ميليون نفري مسلمانان امسال در اربعين امام حسين عليهالسلام نشان داد، نوري كه به زعم دشمن در ۱۴۰۰ سال پيش قرار بود خاموش شود، هر روز فروزندهتر و پرفروغتر ميشود و اين همان معناي جملهاي است كه امام خميني (ره) فرمود: محرم ماه پيروزي خون بر شمشير است.
در حركت پيادهروي زائران اربعين، مسلمانان هم شيعه و هم سني و حتي پيروان ساير اديان حضورر داشتند.
در پياده روي زائران از كشورهاي ايران، بحرين، پاكستان، هند، افغانستان، سوريه، لبنان، آذربايجان، بنگلادش و ساير كشورهاي مسلمان حضور داشتند و نماد بسيار زيبايي از وحدت مسلمانان را به نمايش گذاشتند.
تظاهرات ۲۰ ميليوني زائران درس خوبي به دشمنان تفرقهافكن امثال آمريكا، انگليس و سرويسهاي جاسوسي رژيم صهيونيستي داد و نشان داد كه حركتهاي بيثمر مانند جريانهاي تكفيري و سلفي در مقابل سيل جمعيت مسلمانان متحد، همچون خاشاكي در مسير آب زلال رودخانه قرار دارد.
در اين بين، نمايش وحدت دو ملت مسلمان و همسايه يعني ايران و عراق واقعاً ديدني بود. به هر كدام از برادران مسلمان عراقي برخورد ميكرديم، اظهار ميكردند ايرانيها در قلب ما قرار دارند و همچنين، ايرانيها نيز مسلمان عراقي را به عنوان برادر و دوست خود ميدانند و در كشور عراق به هيچوجه احساس غربت و دوري نميكنند، بلكه اين سرزمين را خانه دوم خود ميدانند، گرچه در سالهاي ۵۹ تا ۶۷ ديكتاتور عراق كه دستنشانده آمريكا بود، جنگ تحميلي را به دو ملت بزرگ ايران و عراق تحميل كرد و باعث عقبماندن كشور مظلوم عراق شد، اما واقعاً مردم ايران و عراق خود را برادر و همكيش ميدانند و هرگز بين خود دشمني تصور نميكنند كه محور اين وحدت و دوستي همان وجود اهلبيت در عراق و مرقد مطهر امام علي (ع) در نجف، امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) در كربلا، امام كاظم و امام جواد عليهمالسلام در كاظمين، امام هادي و امام عسگري عليهمالسلام در سامرا و ساير اهلبيت در اين كشور كهن و مسلمان است.
حركت پيادهروي اربعين درس خوبي به داعشيها و اختلافافكنان داد و همچنين به جريانهاي سلفيگري و وهابيت نشان داد كه آنچه باعث وحدت و محور اتفاق مسلمانان است، همان جريان ناب اسلام و وجود اهلبيت (ع) و پيامبر (ص) است.
نه اينكه چشم به نقشههاي استعمارگران پير داشته باشند و هر روز به فكر ابداع مذهب جديدي باشند، همانگونه كه وهابيت و بهائيت و اخيراً تكفيريها و داعشيها از اتاقهاي فكر سرويسهاي امنيتي و جاسوسي انگليس، آمريكا و اسرائيل بيرون آمدند و اين جريانات هيچگونه پايداري و ريشه ندارد.
در راهپيمايي اربعين امام حسين (ع) صحنههايي مشاهده كرديم كه بسيار آموزنده بود، هم از نظر فردي و هم از نظر اجتماعي، در بين راه برچسبهايي با عكس مقام معظم رهبري و با عنوان اينكه شيعه و سني برادر هستند بين راهپيمايان اربعين پخش كرديم، يكي از زائران تا چشمش به عكس رهبر انقلاب اسلامي افتاد گفت: عكس آقا جانمان است، لطفا به كوله پشتي من بچسبان و تعدادي هم براي اعضاي كاروان به ما بدهيد.
به عنوان مثال؛ دو نوجوان آذريزبان كه از ايران عازم كربلا بودند، قبل از خروج از مرز مهران تصميم گرفته بودند حال كه زائر امام حسين (ع) شدند، نماز ياد بگيرند و از اين پس نماز بخوانند.
اين دو نوجوان بعد از ظهر وارد چادر بسيج شده و همزمان نماز صبح، ظهر و عصر را با يكديگر تمرين ميكردند و قرار گذاشتند كه از اين پس نماز بخوانند و اين نشان ميدهد همان جملهاي كه در وصف امام حسين (ع) گفته ميشود «ان الحسين مصباح الهدي و سفينة النجاة» يعني امام حسين (ع) چراغ راهنماي انسان و كشتي نجات است، نشان ميدهد، هنوز هم عدهاي را از گمراهي و جهالت نجات ميدهد و به سوي دين و نماز راهنمايي ميكند.
يا در يكي از موكبهاي عراقي كه با اصرار جلوي اتوبوس زائران امام حسين (ع) را گرفته و به آنها اطعام داده و با اصرار التماس ميكرد كه خرماهاي نذري را هم بخورند هم با خود ببرند. بعد اعلام كرد، من خودم در زمان جنگ تحميلي به دست ايرانيها اسير بودم و اكنون نذر كردهام براي امام حسين (ع) نذري بدهم و زائران ايراني را همچون برادر خود دوست داشته باشم و اين درس بسيار بزرگي است كه با محوريت امام حسين (ع) به افراد داده شده است.
به گفته يكي از همراهان اين سفر، مردم مظلوم عراق ذاتا انسانهاي محترم و باشخصيتي هستند كه متأسفانه در زمان رژيم ستمگر صدام و پس از آن در زمان اشغال آمريكاييها، شخصيت آنها دچار خدشه شده و امروز به بركت امام حسين (ع) احساس شخصيت ميكنند و خدمترساني به زائران امام حسين (ع) را براي خود افتخار ميدانند.
مردم عراق احساس عجيبي نسبت به اربعين امام حسين (ع) دارند و معتقدند اگر عمده پسانداز خود در طول سال را براي خيرات كردن و نذري دادن در اربعين خرج كنند، باعث بركت در مال و زندگي آنها ميشود و لذا با خلوص نيت و با كمال ميل به زائران امام حسين (ع) اطعام ميدهند و يا خدمات مختلفي ارائه ميكنند.
حركت ديگري كه در بينالحرمين امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) مشاهده كردم اين بود كه هيئتي از منطقه آزادشده آمرلي در عراق در قالب موكب عزاداري در بينالحرمين سينهزني ميكردند كه در نوحه خود به اين مضمون اشاره داشتند كه با حكم مرجعيت عراق و با محور امام حسين (ع) و حضرت اباالفضل (ع) توانستهاند بر داعشيها پيروز شده و منطقه آمرلي را آزاد كنند و پس از مدتي سينهزدن، مداح اين هيئت ابتدا به زبان عربي شرح مختصري از اشغال آمرلي توسط داعش و سپس آزاد شدن به وسيله جوانان آن منطقه را اعلام كرد و حتي نام دو شهيد منطقه را نيز در بينالحرمين ذكر كرد و پس از آن به زبان فارسي براي ايرانيان اعلام كرد كه آمرلي منطقه شيعهنشين در عراق است و پس از تقديم دو شهيد ۲۰ و ۲۱ ساله از دست داعشيها آزاد شد كه در پي اين گفته، ساير افراد حاضر در بينالحرمين با نشان دادن دو انگشت به علامت پيروزي و يا به قول عربها «النصره» حمايت خود را از برادران خود نشان دادند.
هنگام ورود يكي از كاروانهاي ايراني به كربلا كه مصادف با بعد از نماز مغرب و عشاء با صداي انفجار شديد مواجه شد كه در پاسخ به اين حركت، همه شعار ميدادند: «لبيك يا حسين» و «حسين حسين شعار ماست، شهادت افتخار ماست»؛ يعني دشمنان بدانند كه پيروان امام حسين (ع) از شهادت در راه خدا نميترسند و اين درس بزرگ عاشوراست كه هرگز از دشمن نترسند و اين رمز پيروزي ايران در جنگ تحميلي و حتي برادران عراقي در مقابل با اشغال آمريكاييهاست و تا زماني كه راه امام حسين (ع) را ادامه دهند، هيچ كشوري و هيچ جرياني نميتواند بر آنها غلبه كند.
راه امام حسين همچنان ادامه دارد و هنوز امام تشنه لبيك است...
بهبود سعيديكيا