با پاکسازی و نظافت اطراف حرم امام علی (ع)؛
زایران و مجاوران حرم امام علی به استقبال ۱۳ رجب رفتند
در مراسمی با حضور تولیت آستان مقدس امام علی (علیه‌السلام) در شهر نجف اشرف، زایران و مجاوران حرم علوی، اطراف خیابان‌های منتهی به حرم را نظافت کردند و با پاکسازی و شست‌شوی خیابان‌ها به استقبال ۱۳ رجب رفتند.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني حج، در روزهاي كه به مراسم باشكوه و معنوي ۱۳ رجب نزديك مي‌شويم، اين روزها شهر نجف اشرف حال و هواي خاصي به خود گرفته است و مسلمانان از گوشه و كنار جهان خود را به اين شهر شيعي مي‌رسانند تا ولادت با سعادت نخستين اختر تابناك آسمان امامت و ولايت حضرت مولاي متقيان علي (عليه‌السلام) را جشن بگيرند.
براساس اين گزارش، در مراسمي با حضور توليت آستان مقدس امام علي (عليه‌السلام) در شهر نجف اشرف، زايران و مجاوران حرم علوي، اطراف خيابان‌هاي منتهي به حرم را نظافت كردند و با پاكسازي و شست‌شويي خيابان‌ها به استقبال ۱۳ رجب رفتند.
اين گزارش حاكي است، هم‌اينك شهر نجف اشرف حال و هواي خاصي دارد، سردر مغازه‌ها، منازل، خيابان‌ها، حسينيه‌ها، مساجد و موكب‌هاي كه به نام اهل بيت عليهم‌السلام است، همگي مزين به نام علي (عليه‌السلام) شده و مردم با نصب پرچم و چراغاني كردن سردر منازل خود به استقبال روز پرشور و باشكوه ۱۳ رجب مي‌روند.
اين روزها نيروهاي امنيتي و نظامي زيادي در شهر نجف اشرف مشاهده مي‌شود كه براي امنيت بهتر اين شهر در حال رفت‌وآمد هستند تا زمينه برگزاري جشن بزرگ ۱۳ رجب را در اين شهر معنوي فراهم كنند.
خادمان افتخاري متشكل از زايران و مجاوران حرم مولاي متقيان اميرمؤمنان علي (عليه‌السلام) در شهر نجف اشرف شكل گرفته است و به صورت شبانه‌روزي فعاليت مي‌كنند تا بتوانند از زايراني كه از كشورهاي مختلف جهان اسلام به اين سرزمين مي‌ايند استقبال كنند.
شايان ذكر است، بنا به نوشته مورخين، امام على (ع) در روز جمعه ۱۳ رجب سال سىام عام الفيل و در خانهٔ خدا متولد شدند. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف (عموي پيامبر(ص) ) و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود. بنابراين امام على (ع) از هر دو طرف هاشمى نسب است.
مادر اين حضرت، خداپرست بوده و با دين حنيف ابراهيم زندگى مي‌كرد و پيوسته به درگاه خدا مناجات كرده و تقاضا مي‌نمود كه وضع اين حمل را بر او آسان گرداند.
فاطمه بنت اسد، مادر امير المؤمنان (ع)، در حالي كه هنگام تولد فرزندش فرا رسيده بود به زيارت خانهٔ خدا رفت و گفت: «خدايا من به تو و به آن چه از رسولان و كتاب‌ها از جانب تو آمدهاند ايمان دارم و سخن جدم ابراهيم خليل را تصديق مي‌كنم و اوست كه اين بيت عتيق را بنا نهاده است. به حق آن كه اين خانه را ساخته و به حق مولودى كه در شكم من است ولادت او را بر من آسان گردان»
در اين هنگام به فرمان خدا، ديوارهاي خانهٔ خدا (كعبه) شكافت و فاطمه به درون خانه رفت و ديوار به هم بر آمد. فاطمه پس از سه روز بيرون آمد و در حالي كه اميرالمؤمنين (ع) را در بغل داشت، گفت من به خانه خدا وارد شدم و از ميوههاى بهشتى و بار و برگ آنها خوردم و چون خواستم بيرون آيم هاتفى ندا كرد: «اى فاطمه نام او را على بگذار كه او على است و خداوند على الاعلى مي‌فرمايد من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تأديب‌اش كردم و او را به غامض علم خود آگاه گردانيدم و اوست كه بت‌ها را در خانه من مي‌شكند و اوست كه در بام خانهام اذان مي‌گويد و مرا تقديس و پرستش مي‌نمايد. خوشا بر كسي كه او را دوست داشته باشد و فرمانش را اطاعت كند و واى بر كسى كه با او دشمني كرده و از او نافرماني كند.»
و چنين افتخاري منحصر به فردى كه براى على (ع) در اثر ولادت در درون كعبه حاصل شده است براي احدى از عموم افراد بشر به دست نيامده است.
در بعضى روايات آمده است كه فاطمه بنت اسد پس از وضع حمل (پيش از آن كه به دستور نداى غيبى، نام علي را براي آن حضرت برگزيند) نام وي را حيدر انتخاب كرده بود؛ و چون نام آن حضرت على گذاشته شد، «حيدر» يكي از القاب آن حضرت گرديد. از ديگر القاب مشهور آن حضرت «اسدالله، مرتضى، اميرالمؤمنين و اخو رسول‌الله» بوده و كنيه‌هاي ايشان نيز «ابوالحسن و ابوتراب» است. همچنين فاطمه بنت اسد براى رسول اكرم (ص) نيز به منزلهٔ مادر بوده و از اولين گروهى است كه به آن حضرت ايمان آورد و به مدينه مهاجرت كرد و هنگام وفاتش نبى اكرم (ص)، پيراهن خود را براى كفن او اختصاص داد و بر جنازهاش نماز خواند و خود در قبر او قرار گرفت تا وى از فشار قبر آسوده گردد و او را تلقين فرمود و دعا كرد.