«ذیحجه و سوره حج»
این عابدان ناروا، وقتی آیات الهی را میشنوند
نویسنده : سیدرضا اکرمی
1) ماه ذيحجه 1436 قمري، آخرين ماه قمري سال هجري در حال پايان ميباشد و صدالبته اين ماه با حادثه تلخ منا سپري ميشود و عجب ايام سخت و دلخراش كه بدرود حيات هزاران نفر «بيش از چهار هزار نفر» و مجروح و مصدوم شدن هزاران نفر ديگر در بيمارستانها عمر سپري ميكنند و نه در سرزمين «منا» براي رمي جمرات و سفر به مكه براي طواف خانه كعبه و سعي بين صفا و مروه و انجام طواف نساء كه حج خود را به پايان برسانند. بايد كتاب ويژهاي درباره اين ضايعه اسفناك نوشت تا تاريخ بماند و عدم شايستگي خاندان آلسعود باشد.
2) در بررسي سوره حج به آيه «71 و 72» ميرسيم كه موضوع واحد را اعلام ميدارند و ميفرمايد، انسانهايي ميبينيم موجوداتي چون «سنگها و بتها، خودها و انساني» را ميپرستيدند كه دليلي براي پرستش آنها وجود ندارد «و يعبدون من دون الله ما لم ينزل به سلطانا» و هيچ دانش و آگاهي در مورد معبودان پرستش شده وجود ندارد «و ما ليس لهم به علم» و ستمكاران مورد ياري و نصرت «و ما للظالمين من نصير» قرار نميگيرند. سه واژه سلطان و علم و نصرت وجود دارد كه بايد مورد واكاوي قرار گيرند. انسان براي هر كاري كه انجام ميدهد بايد دليل پذيرش و باور را داشته باشد كه قانع گردد و با ميل و علاقه آنها را انجام دهد و حمايت ديگران را جذب نمايد كه در پرستش، مقدسترين عمل انساني نقش كليدي دارد.
3) اين عابدان ناروا، وقتي آيات الهي را ميشنوند، نشانههاي ناراحتي در سيما و قيافه از خود نشان ميدهند و انكار را محسوس ميسازند «تعرف في وجوهالذين كفروا المنكر، آيه 71 حج» تلاش ميكنند بر ديگران غالب و قاهر شوند و سلطه را اعمال نمايند و گروه ديگري هستند كه سرنوشت كار آنها دوزخ الهي «النار وعدها الذين كفروا» است و صدالبته پايان بدي براي افرادي خلافكار «و بئس المصير» خواهد بود. در اين آيه شريفه جدال ظاهر و باطن در وجود انسان و انجام كارهاي خلاف حق بر عليه مبلغان معنويت و اعلام سرنوشت آنها به نمايش گذارده ميشود.
4) در آيه 73 به يك «ضربالمثل» ميرسيم كه خداوند براي بيداري و هوشياري انسانها ضربالمثل ميزند «يا ايها الناس ضربالمثل فاستمعوا اليه» و ميخواهد مورد توجه قرار دهند و شنونده شوند و از كنار آن به سادگي نگذرند.
كساني كه غيرخدا ميباشند و شما آنها را فرا ميخوانيد هرگز نميتوانند مگس را بيافرينند و اگر مگس چيزي از آنها بگيرد، توان پس گرفتن آن را ندارند و در اينجاست كه طالب و مطلوب هر دو ضعيف و ناتوان ميباشند و در اين صورت است كه حد و منزلت خداوندي را به شايستگي ندارند و صد البته خداوند تواناي عزيز ميباشد «و ما قدروا الله حق قدره، انالله لقوي عزيز، حج 73» و بايد درباره او انديشه و چيزي را با او مقايسه نمود.
5) خداوند رسولان و برگزيدگان خود را از فرشتگان بر ميگزيند و نيز از بين انسانها و خداوند شنواي بصير ميباشد «الله يصطفي من الملائكه رسلا و من الناس، حج آيه 76» و ميداند چه حوادثي در پيشروي شما رخ خواهد داد و چه حوادثي رخ داده است و بدانيم همه امور به پيشگاه خداوند، باز خواهد گشت «يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و الي الله ترجع الامور، آيه 76».
6) اي مومنان، اهل ركوع و سجده باشيد و پروردگارتان را پرستش نمائيد و كار خير انجام دهيد تا به فلاح و پيروزي برسيد و در راه خدا به نحو شايسته مجاهدت نمائيد كه خداوند شما را برگزيده و در دين شما زحمت و حرج راه ندارد. شما ملت پدرتان ابراهيم خليل ميباشيد و شما را مسلمان نام نهاد، تا رسول الهي گواه بر شما باشد و شما گواهان بر ديگري باشيد و در نهايت اقامه نماز نمائيد و زكات بپردازيد و به خداوند چنگ بزنيد «فاقيموا الصلوه و آتوا الزكوه و اعتصموا بالله هو مولاكم فنعم المولي و نعم النصير، حج 78» كه وي مولا و سرور شما ميباشد و نيكو مولي و ياور و ياري رسان ميباشد.
7) همه دستورات خداوندي، همراه با حكمت و مصلحت و در مسير رشد و تعالي ميباشند و در صورت انجام آنها در جاي خود، خير دنيا و آخرت را در پي خواهند داشت.