شور و شعور، و حضور حماسی در اربعین حسینی

اين شورش فتـاده به عالم ز شور ماست
وين شـور بي نظيـر ز يمن شـعور ماست
فرياد مـا كه مي شكنـد پشت خصم را
در جوشش حضور حماسي و شـور ماست
در اربعين خامس آل عبـــا حسين(ع) حيران جهان ز مجد و شكوه حضور ماست
ما زيـر بار خفّت و ذلّت نمي رويــم
اين دون شـأن و عزّت نفس و غرور ماست
دنيـاي دون مقابل عـزّت نمي خريـم
اين آرزوي دشمن پست و شــرور ماست
سيري ندارد اين دَد و اين گُرگِ خيره سر
او غَـرّه از كرامت و طبــعِ صبـور ماست
دلـــدادگان راه حسين و شــهادتيم
انـوار او چـــراغ رهِ مــا و نــور ماست
آورده ايــم روي به درگاه قــدس او
او رحمت خـــدايِ ودود و غفـور ماست
با مهر او بر اوج فلك بال و پر زنيـــم
كان جلوه اي ز لطف حبيب شـكور ماست
اين نوحه ها كه در غم و حُزنش سروده اند
آواي آســـماني همچون زبـــور ماست
اشكي كه ريزد از غم و سوز جگر ز چشم
خود چشمه اي ز كوثــر روز نشور ماست
آن آتشـي كه در دَمِ نِي هـاي نينواست
برتـر ز نار موسـيِ عمران، كه طور ماست
ما در ميــانه جلوۀ دلــدار ديــده ايم
نزديك صبــح و گاه بـروز و ظهور ماست
چون صبح، جان دهيـم بديدار مِهرِ يار
كان لحظـۀ شكفتن و گاه ســرور ماست
فرزانـه آن سري كه نهد پيش پايِ يار
اين رمز آيــه هاي سليمان و مـور ماست
پايان كفـر و دورۀ ايمــان و اوليــاست
آواي او ز كعبـه، كه چون نفخ صور ماست
تا دل به مهـر خالق منّــان سپـرده ايم
او حافظ و مـراقِبِ نزديــك و دور ماست
آمـد نـدا بگوش دل و جان و مي سـرود
اين جــرعه اي ز جام شراب طهور ماست
هادي بگـوش جـان بشنو پنـد پيــر را
دوران اقتــــدار و نه گاهِ فُتــورِ ماست
هادي سلطاني شيرازي