نفتکشهایی که یادگار جنگ آمریکا با تروریسم درعراق است عید مردم عزا شد
عراقیها دیگر از صدای گلوله نمیترسند چون با آن بزرگ شدهاند. هر چند روز یکبار خبر انفجاری مهیب را در گوشه گوشه کشورشان شنیدهاند. دوستی میگفت از صدای گلوله نباید ترسید چون هیچ کس صدای گلولهای را که از پایش انداخته است نشنیده است.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني حج، بامداد دو روز قبل يك انفجار تروريستي در منطقه الكراده واقع در بخش مركزي بغداد پايتخت عراق رخ داد. در نتيجه اين حادثه حدود 210 نفر كشته و 160 نفر زخمي شدند. انفجار الكراده خونينترين حادثه تروريستي طي سال 2016 در بغداد بوده است.
نخست وزير عراق سه روز عزاي عمومي اعلام كرد و پس از آن، فواد معصوم رئيس جمهور عراق در پيامي اعلام كرد كه در هيچ يك از مجالس عيد فطر شركت نخواهد كرد. عراق بشدت در غم مردم سرزمينش ميسوزد.
زندگي در عراق يعني زندگي در ميان شك و ترديد. شايد دقايقي ديگر هيچ زندگياي پابرجا نباشد. كودك عراقي صبح پدرش را بوسيده و روانه بازار كرده است اما شب بايد پيشاني غرق در خون او را ببوسد و در آغوش كشد. اينجا همه چيز به همين راحتي و در كسري از ثانيه تمام ميشود.
عراقِ جنگ زده چيزيست كه ديگر براي مردم كشورش طبيعي شده است. هر روز درگير يك جنگ. يك روز اسير سلطه نكبتبار صدام و روز ديگر اسير طمع پادشاهان عرب. جنگ و خون اينجا هميشه جاري است. شايد همه اينها ميراث مصافي ناحق باشد كه بر اباعبدالله الحسين(عليه السلام) تحميل شد اما هرچه كه بود ديگر اين سرزمين روي آرامش را به خود نديد.
اينجا چيزي به سامان نيست. فقط يك نظام نامرتب وجود دارد كه همه چيز را به يكديگر متصل كرده است تا فقط مانع فروپاشي آن شود. يك روز كل دنيا در برابر ايران تجهيزش ميكنند تا بجنگد، روز ديگر تمام دنيا مقابلش ميايستند كه كيان و موجوديتش را از بين ببرند. اما حالا همان سرداران ايرانيِ نبرد با صدام به عراق آمدهاند تا همراه نيروهاي مردمي اين كشور بازهم مقابل اراده ظالم بايستند.
عراق مردمان مظلومي دارد. آنها هيچگاه روي آسايش و امنيت را به خود نديدند ولي ديگر از صداي گلوله نميترسند چون با آن بزرگ شدهاند. هر چند روز يكبار خبر انفجاري مهيب را در گوشه گوشه كشورشان شنيدهاند. دوستي ميگفت از صداي گلوله نبايد ترسيد چون هيچ كس صداي گلولهاي را كه از پايش انداخته است، نشنيده است.
حالا و يك روز مانده به عيد بزرگ مسلمانان، در شهرهاي زيارتي عراق مثل نجف و كربلا هم مراسمهاي تشريفاتي بمناسبت اين عيد بزرگ اسلامي برگزار ميشود، نماز عيد فطر هم در بين الحرمين خوانده خواهد شد اما دل و دماغي براي جشن و پايكوبي در روزهايي كه خانوادههاي بسياري داغدار عزيزانشان هستند، وجود ندارد.
چند روز قبل راهپيمايي روز قدس همزمان با سراسر جهان اسلام در كربلا هم برگزار شد. جوانان عراقي تصاوير امام خميني، امام خامنهاي و آيتالله سيستاني را در دست گرفتند و به خيابان قبله امام حسين(عليه السلام) آمدند. شعار «الموت لامريكا»ي آنها با «مرگ بر آمريكا»ي ما ايراني خيلي تفاوت داشت. در همين يكي دو سال گذشته شعار «مرگ بر آمريكا»ي ما كمي دچار تعارفات سياسي هم شد اما به بركت يادآوري جنايات آمريكا به حافظه تاريخي مردم اين شعار بازهم قوت گرفت. در عراق روال كاملا متفاوتي وجود دارد. اينجا كسي كه «الموت لامريكا» ميگويد، غرش جنگندههاي آمريكايي را شنيده است، انفجارهاي مهيب ادوات نظامي و متمدن غرب را ديده است. سربازِ تا بنِ دندان مسلح آمريكايي را ديده است كه با لگد حريم خانهاش را شكسته است. جوان عراقي با كسي تعارف ندارد و از بند بند وجودش فرياد ميزند، او هنوز سايه پرندههاي بدون سرنشين آمريكايي را بالاي سرش حس ميكند. معلوم نيست كه چه زماني او هم قرباني اين حملات شيك و مدرن آمريكايي شود.
سيزده سال قبل يعني در سال 2003 ميلادي، آمريكا با بهانه مبارزه با تروريست وارد خاك عراق شد. پس از ده سال با كشته و آواره شدن ميليونها عراقي ، نيروهاي نظامي آمريكا هم به خانهشان برگشتند و ماشينهاي نفتكششان را به يادگار در خاك اين كشور باقي گذاشتند.
بامداد دو روز قبل يك انفجار تروريستي در منطقه الكراده واقع در بخش مركزي بغداد پايتخت عراق رخ داد. در نتيجه اين حادثه حدود 210 نفر كشته شدند و 160 نفر زخمي شدند. انفجار الكراده خونينترين حادثه تروريستي طي سال 2016 در بغداد بوده است.