کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد

کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد

ترجمه کتاب بدعت گذاران شرقی (پاسخ اندیشمندان تونسی و مراکشی به نامه محمد بن عبدالوهاب و سعود بن عبدالعزیز) به قلم کاظم حاتمی طبری منتشر شد.

به گزارش خبرنگار سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، مؤسسه فرهنگي هنري مشعر، وابسته به حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت، كتاب بدعت گذاران شرقي (پاسخ انديشمندان تونسي و مراكشي به نامه محمد بن عبدالوهاب و سعود بن عبدالعزيز) را با ترجمه كاظم حاتمي طبري منتشر كرد.
در ديباچه اين اثر درباره آن چنين مي خوانيم:
وهابيت فرقه‌اي است كه در قرن دوازدهم هجري در «درعيه» از مناطق نجد عربستان ظهور يافت و براساس انديشه ظاهرگرايي محمد بن ‌عبدالوهاب و در سايه شمشير محمد بن سعود رشد كرد كه باورها و آموزه‌هاي اين فرقه از همان آغاز با اعتراض و رد انديشمندان جهان روبه‌رو شد.
محمد بن عبد‌الوهاب با نوشتن دو نامه كه يكي از آن دو به «كشف الشبهات» معروف است، عقايد مسلمانان را به چالش كشيد. پس از مرگ وي، سعود بن عبدالعزيز نامه‌هاي وي را براي سليمان بن محمد، حاكم كشور مغرب فرستاد كه با پاسخ دانشمندان اهل سنت مواجه گشت.
اين اثر رديه و پاسخ انديشمندان تونسي و مراكشي به ادعاهاي محمد بن عبدالوهاب است كه در نامه‌هاي يادشده آمده است. همچنين اين اثر ترجمه بخشي از كتاب «الرد علي الوهابية في القرن التاسع عشر» است كه به همت حمادي الرّديسي و اسماء نويره گردآوري شده است.
در بخشي از اين كتاب ذيل عنوان حقيقت ايمان و كفر نيز اين گونه آمده است:
ايمان در اصطلاح شرعي، چنانكه «سعيدالدين» و ديگران گفته اند، تصديق كردن پيامبر صلي الله عليه و آله است در آنچه آن را از سوي خدا آورده است؛ هرچند اين تصديق در مواردي كه تفصيل آن دانسته نشده، اجمالي باشد.
بايد اين تصديق دربردارنده اذعان و گردن نهادن به حكم كسي باشد كه از سوي خدا خبر مي آورد. البته مراد از تصديق اين نيست كه تنها نسبت صدق و راستي به خبر يا آورنده خبر داده شود. بلكه تصديق جز با سه چيز حاصل نخواهد شد:
نخست: معرفت كه همان تجلي و انكشاف حقيقت خبري است كه به علم بديهي دانسته شود كه پيامبر آن را آورده است؛ به گونه‌‌اي كه به هيچ‌وجه احتمال وجود نقيض در آن راه پيدا نكند. «شيخ ابوالحسن اشعري» نيز يك‌بار اين نوع تصديق را به معرفتي از اين دست تفسير كرده است.
دوم: تلقين به خود كه به دنبال آن، معرفت حاصل مي‌شود كه باز ابوالحسن اشعري در جاي ديگري همان تصديق را به اين معنا تفسير كرده است؛ آنجا كه در پاسخ از چيستي آن گفته است: «تصديق، سخن دل است كه معرفت را نيز به همراه دارد و بدون آن، راست نمي‌آيد». «باقلاني» نيز اين تفسير دوم را پسنديده است؛ زيرا حرف و سخن، مناسبت بيشتري با تصديق و تكذيب دارد.
سوم: تسليم و انقياد و اذعان به چيزي است كه رسول اكرم صلي الله عليه و آله آورده است؛ يعني پذيرفتن احكام و راضي شدن به پيروي از او. در واقع به دليل نبودن اين شرط است كه بر بسياري از اهل كتاب حكم به كفر مي‌كنيم؛ درحالي كه آنها پيامبر اكرم را مي‌شناختند.
كتاب بدعت گذاران شرقي (پاسخ انديشمندان تونسي و مراكشي به نامه محمد بن عبدالوهاب و سعود بن عبدالعزيز) ترجمه كاظم حاتمي طبري به همت مؤسسه فرهنگي هنري مشعر در قطع رقعي، 212 صفحه و شمارگان 1000 نسخه منتشر و روانه بازار نشر شده است.




نظرات کاربران