ذکری که فراموش کردنش؛حسرت روز قیامت را به دنبال دارد
تنها عبادت و دستوری که خداوند رسما تاکید کرده که مبادا از آن غفلت کنید، ذکر است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، از ويژگيها و خصوصيات انسان مومن دائم الذكر بودن اوست آن هم نه تنها به زبان كه در حين ذكر زباني تفكر در اين كلمات دارد و همواره خدا را در كنار خود و همراه خود ميداند، لذا مراقب رفتار، كردار و گفتار خويش است.
واقعا ما به عنوان يك مسلمان روزانه چقدر در حين كار و فعاليت يا اصلا در خلوت خود ذكر ميگوييم؟ چقدر سرگرمي ما ذكر گفتن و ياد خدا حتي در حال استراحت و يا در حين انجام كار روزمره است؟ با اين كه همه ميدانيم خير و اثرات مثبت فراواني در آن وجود دارد.
پيامبر خدا(ص) در حديث زيبايي فرمودند: "هر لحظهاي كه بر فرزند آدم بگذرد و او در آن لحظه به ياد خدا نباشد، در روز رستاخيز براي آن لحظه افسوس ميخورد".
امام صادق(ع) نيز در اين باره در حديث قدسي از خداوند متعال فرمودند: " اي پسر آدم! در درون خود به ياد من باش، تا من نيز در جانم به ياد تو باشم؛ اي پسر آدم! در خلوت به ياد من باش تا در خلوت به ياد تو باشم؛ اي پسر آدم! در ميان جمع مرا ياد كن، تا تو را در ميان جمعي بهتر از جمع تو ياد كنم".
امام صادق(ع) با تذكر به مومناني كه از ذكر ياد خدا غافل ميشوند فرمودند: "گاه فردي از شيعيان ما كار خود را با بسم اللّه الرحمن الرحيم آغاز نميكند و بدان سبب خداي او را به گرفتاري و امري ناخوشايند مبتلا ميكند، تا او را به ذكر سپاس و ستايش خداوند تبارك و تعالي متنبه سازد".
آن حضرت همچنين ميفرمايند: "ذكر تسبيح فاطمه زهراء عليهاالسلام از جمله همان ذكر كثير است كه خداوند عز و جل فرموده است(و خدا را بسيار ياد كنيد)".