آیتالله هادوی تهرانی:
ریشه مودت اهلبیت(ع) تبعیت است
استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: این تفسیر مشهور یعنی مودة به معنای محبت صرف، غلط است؛ مودة به معنای محبت قلبی محض نیست بلکه به معنی تبعیت است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، آيتالله مهدي هادوي تهراني در ادامه سلسله جلسات تفسير سوره مباركه«ص» گفت: در دعاي آخر سوره ص، خداوند خطاب به نبي اعظم فرمود: شما به مردم بگو من از شما اجر نميخواهم؛ اين تعبير درمورد انبياء مختلف نيز آمده است؛ مثلا در مورد يوسف(ع) يا در مورد نوح(ع)؛ براي لوط و براي شعيب نيز تكرار شده است.
وي افزود: در سوره انعام، خداوند جمعي از انبياء و اولياء بعد از ابراهيم را ذكر ميكند و ... (آيه ۸۳) بعد از اين كه همه را نام برد و به آيه ۹۰ رسيد، ميگويد: اولئك الذين هدي الله و ...؛ بنابراين اين كه در سوره ص خداوند بفرمايد بگو من پاداشي نميخواهم؛ اين براي انبيا تكرار شده است. اما چرا در سوره شوري، پيامبر استثنا بشود يعني قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة في القربي. اين مودة في القربي چيست؟.
اين استاد حوزه بيان كرد: اين حرفهايي كه برخي منبريهاي ما ميزنند، كه اين اجر رسالت پيغمبر است كه ما فاميل پيامبر را دوست داشته باشيم، اينها درست نيست و خلاف قرآن و مكتب تشيع هست البته آنها متوجه اين قضيه نيستند زيرا اگر اين باشد كه همه مسلمانان شيعهاند!.
وي افزود: بنابراين هيچ مسلماني نيست كه مودة في القربي به معناي محبت خاندان پيغمبر به عنوان جزاي كار پيغمبر را قبول نداشته باشد؛ ولي اين جواب درست نيست؛ جواب در اين آيه ۴۷ سوره سبا است: فهو لكم. اين اجري كه من خواستم براي مودة في القربي، براي خودتان است و الا اجر من نزد خداست. فاميل شما را دوست داشته باشيم چه ربطي به ما دارد؟ خداوند ميفرمايد: اين مودة في القربي به درد او مي خورد و ميتواند با اين به خدا برسد.
هادوي تهراني عنوان كرد: اين تفسير مشهور يعني مودة به معناي محبت صرف، غلط است؛ مودة به معناي محبت قلبي محض نيست بلكه به معني تبعيت است. اساس مدت، تبعيت هست؛ چون شما وقتي از كسي با ميل تبعيت ميكنيد كه به او علاقه داريد.
اين استاد تفسير حوزه تصريح كرد: بعضي از اين منبريهاي ما كه ميگويند حسين(ع) را دوست داشته باش هر كاري دلت ميخواهد بكن! اين حرف را فقط خود شيطان ميزند؛ هيچ كسي اين حرف را نميزند، هر كسي از اين حرفها ميزند خودِ خود شيطان است كه دارد سخنراني ميكند! كجا خود ائمه گفتهاند كه ما را دوست داشته باشيد؛ هر غلطي خواستيد بكنيد؟! اين مودت، مودتي است كه منشا تبعيت است.
وي افزود: قربي يعني فاميل پيغمبر و هر كسي كه نسبت فاميلي با پيغمبر دارد البته فاميلي هم دو جور است: نسبي و سببي حالا آيا همه را شامل ميشود؟ بعضي ميگويند آري و بعضي ميگويند نه. ابن عربي ميگويد: آيه تطهير تمام سيدها را ميگيرد! از اين حرفا هست كه منبريهاي ما دوست دارند...! ولي ابن عربي هر چه مي گويد درست نيست؛ حرف درست دارد اشتباه هم دارد.
وي افزود: بعضي از اساتيد گرامي ما ميگويند حرفهاي ايشان تحريف شده است؛ من براي اثبات اين صحبت يك ماه رمضان وقت گذاشتم و فتوحات ايشان را خواندم و به اين نتيجه رسيدم كه طبق ساختار فكرياي كه من از ايشان متوجه شدم، اين حرفها، حرفهاي خود ايشان است.
منبع: ايكنا
هادوي تهراني عنوان كرد: درست است كه تعبير اين آيه عام است، ولي اين آيه يكسري افراد خاص را مورد نظر دارد؛ طبق ملاك قرآن و تفسير آن، اين ها فقط قرباي معصوم هستند؛ مثلا سنيها ميگويند هركسي اصحاب پيغمبر است، عادل است. حال اصحاب چه كساني هستند؟ آنهايي كه يا پيغمبر را ديدهاند و يا كور بوده و پيغمبر آنها را ديده است...! .
وي افزود: من يك وقتي در جمع علماي اهل سنت بودم؛ يكي از آنها گفت كه ما به عدالت صحابه قائليم و شما به عصمت ائمه قائل هستيد و اين دو مثل هم هست و دعوا ندارد؛ گفتم آقا اين چه حرف بي ربطي است كه شما ميزنيد؟! ما كه ميگوييم عصمت ائمه، چند نفر آدم مشخص و دقيقا كه كاملا معلوم است چكار كرده و تمام اطلاعات آنها مشخص است.
وي افزود: شما ميگوييد صحابه كه يك عنوان بزرگي است كه اصلا خيلي از آنها را نميدانيد كي هستند؟ از كجا آمده و چكار كردند؟ گفتم: از كجا ميدانيد اينها همه عادل بودهاند؟ صرف اينكه پيغمبر را نگاه كرد، عادل ميشود؟ پس اگر اينجور است همه كفار كه به پيغمبر نگاه كردند يا ايشان به آنها نگاه كرد، مسلمان عابد و زاهد ميشدند.