چرا به حضرت عباس (ع) «باب‌الحوائج» می‌گویند
شاید علت این که چنین مقامی به حضرت عباس (ع) داده شده است، به خاطر ایثار و فداکاری ایشان باشد، چون عبد صالح و مطیع خدا است، از اولی الامر پیروی کرد و دنیا را به آخرت فروخت و چنین مقامی پیدا کرد.
يكي از القاب ويژه و بارز حضرت ابوالفضل‌العباس عليه‌السلام، «باب الحوائج» بودن ايشان است و بسياري از مردم هنگام دعاها و خواسته‌هايشان حضرت عباس (ع) را به اين خصيصه قسم مي‌دهند.
اما ممكن است بعضي از افراد بگويند چرا به حضرت ابوالفضل باب الحوائج مي‌گويند و باب الحوائج به چه معناست؟
«باب» به معناي در و «حوائج» جمع حاجت است. باب الحوائج يعني درهاي حاجت؛ يعني هر كه حاجتي دارد، مي‌تواند از اين طريق حاجتش را بگيرد.
حضرت ابوالفضل العباس (ع) به جهت اين كه در درگاه خدا مقرب است، باب الحوائج خوانده مي‌شود، چون مي‌توان با توسل به آن حضرت، حاجت خويش را گرفت.
قرآن مي‌فرمايد: اولياي خداوند با اذن و رضايت پروردگار مي‌توانند مشكل گشا و باب الحوائج مردم باشند.
البته عنوان باب الحوائج اختصاص به حضرت عباس (ع) ندارد، بلكه همه معصومان (ع) و برخي از اوليا باب الحوائج هستند؛ زيرا آنان در اثر تقوا و عبوديت، لياقت اين مقام را كسب كرده‌اند، ولي آنچه در عرف شهرت يافته، آن است كه تنها به بعضي عنوان باب الحوائج اطلاق شده كه حضرت عباس (ع) نيز در زمره آنان است.
از سويي دليل خاصي وجود ندارد كه چرا عنوان: باب الحوائج بر افراد خاص اطلاق مي‌شود. البته ابوالفضل العباس (ع)، از لياقت و شخصيت بالايي برخوردارند.
شايد علت اين كه چنين مقامي به حضرت ابوالفضل داده شده است، به خاطر ايثار و فداكاري ايشان باشد، چون عبد صالح و مطيع خدا است، از اولي الامر پيروي كرد و دنيا را به آخرت فروخت و چنين مقامي پيدا كرد.
در راستاي مقام بلند ابوالفضل العباس (ع) است كه از او به عنوان عبد صالح ياد شده است: «السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِيعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ»
منبع:فارس